تحقیق حاضر با بررسی رقابت های استعماری سه کشور انگلستان، روسیه و فرانسه در آغاز سدة نوزدهم، به نتایج و پیامدهای این رقابت ها می پردازد. مقاله نشان می دهد که بعد از رفع خطر ناپلئون، روسیه و انگلستان به خاطر تعقیب اهداف و منافع خویش، ایران را عرصة زورآزمایی خود قرار داده و هرکدام با رویکردهایی متفاوت نسبت به ایران، موجب واکنش دیگری شدند. فراز و فرود این کنش و واکنش ها به تلاش ایران برای تثبیت حاکمیت خود بر هرات و عکس العمل انگلستان انجامید که در سال 1357 به معاهدة صلح پاریس و جدایی همیشگی افغانستان از ایران منجر شد. مقالة حاضر با تکیه بر منابع و پژوهش ها ی مستند، فراز و فرودهای مذکور را تحلیل و علت یابی می کند.
نایب پور, محمد, خسرو زاده, سیروان. (1392). روابط ایران و انگلیس؛ از تهدید هند توسط ناپلئون تا جدایی افغانستان از ایران. فصلنامه علمی علوم و فنون مرزی, 2(5), 7-20.
MLA
محمد نایب پور; سیروان خسرو زاده. "روابط ایران و انگلیس؛ از تهدید هند توسط ناپلئون تا جدایی افغانستان از ایران". فصلنامه علمی علوم و فنون مرزی, 2, 5, 1392, 7-20.
HARVARD
نایب پور, محمد, خسرو زاده, سیروان. (1392). 'روابط ایران و انگلیس؛ از تهدید هند توسط ناپلئون تا جدایی افغانستان از ایران', فصلنامه علمی علوم و فنون مرزی, 2(5), pp. 7-20.
VANCOUVER
نایب پور, محمد, خسرو زاده, سیروان. روابط ایران و انگلیس؛ از تهدید هند توسط ناپلئون تا جدایی افغانستان از ایران. فصلنامه علمی علوم و فنون مرزی, 1392; 2(5): 7-20.
)