راهبرد همزیستی مسالمت‌آمیز درون‌مرزی و فرامرزی در دیپلماسی چندضلعی عمومی پیامبر اسلام (ص)

نوع مقاله : پژوهشی کاربردی

نویسندگان

1 استادیار روابط بین الملل، دانشگاه علوم انتظامی امین، تهران، ایران

2 دکتری علوم قرآن و حدیث، دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام، تهران، ایران

3 میرابراهیم صدیق- استادیار گروه حقوق و علوم سیاسی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی،کرج، ایران

4 کارشناسی ارشد فرماندهی و مدیریت انتظامی، دانشگاه علوم انتظامی امین، تهران، ایران

چکیده

دیپلماسی عمومی با راهبرد همزیستی مسالمت‌آمیز در اسلام دارای پیشینه‌ای طولانی است و تاریخچه کاربرد آن به دوران زمامداری پیامبر (ص) بازمی‌گردد. درواقع، پیامبر اسلام (ص) در کنار استفاده از دیپلماسی در چارچوب سنتی و مرسوم آن، از دیپلماسی عمومی برای برقراری ارتباط با ملت‌ها و انجام رسالت جهانی خود استفاده کرده است. اما در این میان، یکی از جنبه‌های بسیار مهم زندگی پیامبر (ص) حیات دیپلماسی عمومی پیامبر (ص) است؛ یعنی شیوه‌های ارتباطی و دیپلماسی که به کار بستن آن‌ها از سوی پیامبر (ص) موجب شد تا دین اسلام و آموزه‌های آن، ابتدا در میان ساکنان عرب نواحی مرکزی شبه‌جزیره عربستان و سپس در قسمت پهناوری از جهان انتشار یابد. این پژوهش در پی پاسخ به این پرسش اساسی است که در راهبرد همزیستی مسالمت‌آمیز درون‌مرزی و فرامرزی در دیپلماسی چندضلعی عمومی پیامبر اسلام (ص) از چه روش‌هایی استفاده‌شده است؟. روش پژوهش توصیفی ـ تحلیلی می­باشد. یافته­های پژوهش نشان می­دهد که دیپلماسی عمومی پیامبر اسلام با راهبرد همزیستی مسالمت‌آمیز با بهره‌گیری از در سه سطح توانسته ایفای نقش کند و از رهگذر این تعامل هم‌افزا بر سیاست همزیستی مسالمت‌آمیز درون‌مرزی و برون‌مرزی تأثیرگذار باشد. پیامبر (ص) با داشتن ویژگی‌هایی همانند گشودگی، همدلی، حمایتگری، مثبت‌گرایی و مساوات‌طلبی، شیوه‌ای ستودنی از ارتباطات و دیپلماسی عمومی را به‌وسیله دعوت خصوصی و عمومی؛ روش مسالمت‌آمیز سیاسی؛ پیمان‌های مختلف با قبایل درون‌مرزی و همسایگان مرزی به منصه ظهور رساند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Strategy for peaceful coexistence of introversion and transnationalism in the general multilateral diplomacy of the Prophet of Islam

نویسندگان [English]

  • Soroush Amiri 1
  • Rokhsar Ashori roudposhti 2
  • mir Ebrahim Sedigh 3
  • َAllah GHoli Esmailipuor 4
1 Member of the faculty of Amin University of Law Enforcement Sciences
2 Quran və hədis elmləri doktoru, İslam Azad Universiteti, Yadegar Imam Branch, Tehran, İran
3 Assistant Professor of Political Science, Islamic Azad University, Karaj, Iran
4 Member of the faculty of Amin University of Law Enforcement Sciences
چکیده [English]

Public diplomacy with a peaceful coexistence strategy in Islam has a long history and its history dates back to the reign of the Prophet (PBUH). In fact, the Prophet of Islam (PBUH), in addition to using diplomacy in its traditional and conventional framework, has used public diplomacy to communicate with nations and fulfill his global mission. But in the meantime, one of the most important aspects of the life of the Prophet (PBUH) is the life of the general diplomacy of the Prophet (PBUH); Among the Arab inhabitants of the central regions of the Arabian Peninsula and then spread over a large part of the world. This research seeks to answer the basic question of what methods have been used in the strategy of peaceful coexistence of introversion and transnationalism in the general multilateral diplomacy of the Prophet of Islam (PBUH). The research method is descriptive-analytical. The research findings show that the general diplomacy of the Prophet of Islam with the strategy of peaceful coexistence has been able to play a role by using it at three levels and through this interaction has increasingly influenced the policy of peaceful coexistence inside and outside the country. With characteristics such as openness, empathy, support, positivism and equality, the Prophet (pbuh) displayed praiseworthy methods of communication and public diplomacy through private and public invitation; peaceful political methods; various treaties with internal tribes and border neighbors.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Public diplomacy
  • soft power
  • propaganda
  • Public Opinion

مراجع

1)   آلادپوش، علی و توتونچیان، غلامرضا (1372) دیپلمات و دیپلماسی، تهران: دفتر مطالعات سیاسی بین‌المللی وزارت امور خارجه.
2)    امیری، سروش و میرزایی، زهرا (1395) همزیستی مسالمت‌آمیز در روابط بین‌الملل و قرآن، تهران: انتشارات، مگستان.
3)    امیری، سروش ومیرزایی، زهرا (1394) روابط بین‌الملل در قرآن، تهران: انتشارات مگستان.
4)    بلاذری، احمد بن یحیی (1977) انساب الاشراف، ج 1، بیروت.
5)    بهزادی، حمید (1368) اصول روابط بین‌الملل و سیاست خارجی، تهران: نشر دهخدا.
6)    جرجی زیدان (1352) تاریخ تمدن اسلام، ترجمه علی جواهر کلام، تهران: امیرکبیر.
7)   جعفریان، رسول (1367) تاریخ سیاسی اسلام (تا سال چهلم هجری). 2 ج، جلد دوم، چاپ دوم، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
8)    جعفریان، رسول (1387) تاریخ سیاسی اسلام (سیره رسول خدا). 2 ج، جلد اول، چاپ هفتم، قم: نشر دلیل ما.
9)    جلیلی، سعید (1374) سیاست خارجی پیامبر (ص)، تهران: چاپ و نشر سازمان تبلیغات اسلامی.
10) جورج رتیزر (1383) نظریه جامعه‌شناسی در دوران معاصر، ترجمه محسن ثلاثی، چاپ هشتم، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
11) جی. کول، نیکولاس (1390) دیپلماسی عمومی قبل از گولین سیر تطور یک اصطلاح، ترجمه روح اله طالبی آرانی، تهران: نشر دانشگاه امام صادق.
12) حمیدالله، محمد (1377) نامه‌های و پیمان‌های سیاسی حضرت محمد (ص) و اسناد صدر اسلام، ترجمه سید محمد حسینی، تهران، انتشارات سروش.
13) حیدری آقایی، محمود (1383) تاریخ قبیله ثقیف (از ظهور اسلام تا رحلت رسول خدا (ص)، تاریخ در آیینه پژوهش، سال 1، شماره 4، صص.74-35.
14) خان‌محمدی، کریم (1386) تعیین اجتماعی مشارکت سیاسی زنان در اندیشه معاصر تشیع، فصلنامه شیعه شناسی، سال 5، شماره 18، صص.66-37.
15) خندان، محسن (1374) تبلیغ اسلامی و دانش ارتباطات اجتماعی، تهران: مرکز چاپ و نشر سازمان تبلیغات اسلامی.
16) داداش‌نژاد، منصور (1385) بررسی نکات اصلی وفود در سیره نبوی، پژوهشی در سیره نبوی (مجموعه مقالات)، چاپ دوم، قم: زیتون.
17) ریتزر، جورج (1383). نظریه جامعه‌شناسی در دوران معاصر، ترجمه محسن ثلاثی، چاپ هشتم، تهران: انتشارات علمی فرهنگی.
18) زرگری نژاد، غلامحسین (1384) تاریخ صدر اسلام (عصر نبوت)، تهران: سمت.
19) سجادی، سید عبدالقیوم (1382) دیپلماسی و رفتار سیاسی در اسلام (3) ، علوم سیاسی، دوره6، شماره21، صص.214-191.
20) سعیدی رضوانی، عباس (1372) بینش اسلامی و پدیده‌های جغرافیایی، مشهد: بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی.
21) السمهودی، نورالدین علی بن احمد (1955) وفاء الوفاء، ج 1، بیروت: دارالکتب العلمیه.
22) سید قطب (1368). اسلام مصلح جهانی، ترجمه زین‌العابدین قربانی و هادی خسروشاهی، تهران، نشر فرهنگ اسلامی
23) شکوری، ابوالفضل (1377) فقه سیاسی اسلام، قم: دفتر تبلیغات اسلامی.
24) شهیدی، سید جعفر (1367) تاریخ تحلیلی اسلام، تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
25) عمید زنجانی، عباسعلی (1379) فقه سیاسی: حقوق تعهدات بین‌المللی و دیپلماسی در اسلام، تهران: سمت.
26) فرهنگی، علی‌اکبر (1382). مبانی ارتباطات انسانی، تهران: موسسه رسا.
27) فیاض، علی‌اکبر (1384) تاریخ اسلام، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
28) قرآن کریم، ترجمه استاد محمدمهدی فولادوند، دارالقرآن الکریم دفتر مطالعات تاریخ و معارف اسلامی.
29) محسنیان راد، مهدی (1369). ارتباط شناسی، تهران، انتشارات سروش، چاپ اول.
30) مطهری، مرتضی (1381). سیری در سیره نبوی، تهران: انتشارات صدرا.
31) مطهری، مرتضی (1385) ده گفتار، تهران: انتشارات صدرا.
32) معین، محمد (1371) فرهنگ فارسی (متوسط – جلد دوم و چهارم). تهران: مؤسسه انتشارات امیرکبیر.
33) میرزاخانی، حسین (1369) گزیده‌ای از تاریخ تحلیلی اسلام، قم: دفتر تبلیغات اسلامی.
34) نصر، صلاح (1380) جنگ روانی، ترجمه محمود حقیقت کاشانی، تهران: انتشارات سروش.
35) نهج‌البلاغه (1380). ترجمه دکتر سید جعفر شهیدی، انتشارات علمی و فرهنگی.
36) واقدی، محمد بن سعد (1374) طبقات، محمود مهدوی دامغانی، 8 ج، فرهنگ و اندیشه.
37) الواقدی، محمد بن عمر (1376) المغازی، ج 2، قم: انتشارات حوزه علمیه.
38) ورنر، سورین و تانکارد، جیمز (1381) نظریه‌های ارتباطات، ترجمه علیرضا دهقان، تهران، انتشارات دانشگاه تهران.
39) الویری، محسن (1383) شیوه‌های فرهنگی - ارتباطی پیامبر (ص) در عهد مکی، فصلنامه پژوهشی دانشگاه امام صادق (ع)، شماره 21، صص.70-41.
40) Berridge, G. R. & James, Alan. (2001) A Dictionary of Diplomacy, New York: Palgrave MacMillan.
41) Berridge, G. R. (2010) Diplomacy: Theory and Practice, New York: Palgrave MacMillan.
42) Bigler, Gene (2005) Advancing public Diplomacy: One Advocate ArA time”, Finaxial time.
43) Cull, Nicholas j. (2009) Public Diplomacy before Callion؛ The Evolution of a phrase, in: Nancy Snow and Philip Mtaylor, Hand book of public Diplomacy, London: Rutledge
44) Leonard, Mark. (2002) Public Diplomacy, New York: The Foreign Policy Center.
45) Melissen, Jan. (2005) The New Public Diplomacy: Soft Power in International Relations, New York: Palgrave Mac Millan
46) Melissen, Jan (2005) The New Poblic Diplomacy: Soft Power in International Relations, New York: Palgrave Macmillan.
47) Richmond, Yale (2008) Practicing Public Diplomacy, Oxford and New York: Berglahen Books.
48) Snow, Nancy. & Tylor, M. (2009) Routledge Handbook of Public Dtiplomacy, New York: Routledge.
49) USIP (2011) “Tracks of Diplomacy”. Glossary of Terms for Conflict Management and Peace building, accessible at: http://glossary.usip.org/resource.
50) White, Brian (2001) “Diplomacy”, in John Baylis and Steve Smith (Eds.), the Globalization of World Politics: An Introduction to International Relations. Oxford: Oxford University Press.

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار